Rondzendbrief november 2021
De tweede van Kees
We hadden de koelkast op een kiertje gezet voor zondag 21 november: het “Werelds Proeven”. Maar helaas was het onverantwoord om daarmee door te gaan. Het aantal besmettingen liep op. We hadden 8 mensen bereid gevonden om heerlijke gerechten te maken en die mensen hebben we jammer genoeg allemaal af moeten zeggen. Het had in theorie misschien wel mogelijk geweest, maar zie je het al voor je:
*bij binnenkomst QR code laten zien, mondkapje op en handen desinfecteren.
*aan tafel zitten met voldoende afstand
*mocht je iets willen halen moet het mondkapje weer op
*blijf wel steeds je handen desinfecteren.
Buiten het feit dat het onverantwoord is en een heel gedoe is, zouden we, denk ik, niet op veel bezoekers kunnen rekenen.
Wel hebben we zaterdag 20 november een bijzondere viering in de Werenfriduskerk mogen houden.
Pastor Sjaak de Boer 35 jaar priester en Auxili-ja! 35 jaren jong. Wie had op 26 oktober 1986 kunnen denken dat, toen burgemeester Meijer voor de kerk in gesprek raakte met juffrouw Nieuweboer, wij nu, 35 jaar later, nog steeds actief zijn.
Ik kan nu wel gaan opnoemen wat we allemaal gedaan hebben, maar we kijken liever naar de toekomst, hoe onzeker die op dit moment ook is. We hebben nog plannen en ideetjes genoeg. Daarover straks iets meer. Toch even over het verleden: vanaf 2010 hebben wij, dankzij uw hulp, uw steun, ruim 50 projecten mogen ondersteunen voor een bedrag van een kleine 100.000 euro.
En daar zijn we best wel trots op.
Ik zei het al: we hebben plannen en ideeën genoeg.
*We blijven ons inzetten om eens in de 2 jaar een Werelds Proeven te organiseren.
*We blijven ons inzetten om eens in de 5 jaar een IJsblok in de tuin van de pastorie neer te zetten. *We gaan komend jaar proberen in het weekend van 10, 11 en 12 juni een fiets en wandel gebeuren op te zetten: de beklimming van La Grand Ballon.
*En, zo gauw we alles hebben geregeld, roepen we “Vrienden van Auxili-ja!” in het leven. U hoort hier allemaal nog over.
Manon, Marco, Hans, Martijn, Peter, Sjaak, Piet en ondergetekende vormen al een behoorlijk aantal jaren “het hart” van Auxili-ja! en ik hoop, nee, weet eigenlijk wel zeker dat wij dat nog wel een tijdje vol zullen gaan houden. Tijdens een evaluatie hebben wij een keer aan elkaar gevraagd waarom je “lid bent van deze club”. Martijn heeft dat vervolgens meer dan goed verwoord.
“Wat ik stiekem altijd al dacht is gisteravond bevestigd: we zijn een unieke, hechte en bonte verzameling mensen met bevlogenheid en betrokkenheid die het belangrijk vindt op enige wijze iets te betekenen voor de mensen om ons heen.
AMEN
